Als ik één ding steeds weer besef, is het hoe ongelooflijk dankbaar ik ben dat er mensen zijn die elkaar helpen. Even een boodschapje doen, iemand helpen oversteken of gewoon een hartelijk praatje maken.
In het geval van levensgevaar is die helpende hand natuurlijk helemaal van belang. Maar wat moet je doen als iemand van een ladder is gevallen of brandwonden heeft opgelopen? En wat doe je bij een hartstilstand? Om antwoorden op deze vragen te geven organiseer ik een aantal keer per jaar EHBO-cursussen. Ik hoop dat elke ondernemer daar uiteindelijk ieder jaar aan deelneemt. Want stel, je wordt onwel in een winkel waar je in je eentje aan het shoppen bent, dan is het wel echt fijn als degene achter de kassa je ook kan helpen, toch?
Een aantal ondernemers neemt deel aan deze EHBO-cursussen en ook aan de jaarlijkse herhalingscursus. Helaas is het moeilijk om meer ondernemers te motiveren om hieraan deel te nemen. Ze zijn te druk, vinden het niet altijd even relevant of “beloven het te gaan doen in de toekomst als ze meer tijd hebben”. Dit snap ik wel, ondernemers worden aan alle kanten gevraagd om cursussen te volgen.
Ook ik krijg een diversiteit van cursussen, subsidiepotjes en plannen aangeboden die ik dan “mag doorgeven aan de ondernemers”. Stuk voor stuk zijn ze belangrijk: Een training Hoe om te gaan met eenzaamheid, of: Hoe maak je je winkelpand drempelvrij, of: Hoe zorg je voor een energie-neutrale onderneming?
Ik merk dat deze stortvloed van goede ideeën vaker niet dan wel persoonlijk wordt neergelegd bij ondernemers, hoogstens via een brief. En dan vraagt de gemeente aan mij waarom ondernemers niet mee willen werken. Nou, geloof me, voor een EHBO-cursus moet ik al de boer op, lobby-en, gratis aanbieden en meermaals achter de broek aan zitten, appen en bellen. Dus die ene brief verdwijnt gewoon op de stapel; “vind ik belangrijk, doe ik als er tijd voor is”.
De ondernemers in Oost zijn veelal eenmanszaakjes, die we moeten koesteren. Deze mensen bereik je alleen met persoonlijke aandacht en inzet. Niet met een brief. Ik erger me soms aan de houding van de gemeente hierin: ‘Wij bieden iets heel moois aan, waarom doen ze niet mee?’ Jezelf inleven in de ander is echt zó belangrijk. Kom eens langs, maak een praatje. Vraag waar mensen mee zitten, wat zijzelf denken nodig te hebben. Dan kunnen we elkaar echt helpen.
Succes!
Sterre, de buurtconciërge
Foto: Menno Bausch
Sterre blogt maandelijks voor het Ondernemersfonds. Haar vorige blogs lees je hier.
